Depressie

Depressies kennen we in vele vormen. Met name worden reactieve (een depressie als reactie op een bepaalde gebeurtenis) en endogene (een depressie zonder aanwijsbare oorzaak) onderscheiden. Daarnaast kennen we de bipolaire stoornissen waarbij depressieve en manische gemoedstoestanden elkaar afwisselen. Een zeer frequent voorkomende en vaak miskende vorm is de postnatale depressie. In de reguliere geneeskunde wordt depressie veelal gekoppeld aan een tekort aan serotonine in het zenuwstelsel. De therapie bestaat dan ook primair uit het voorschrijven van “serotonine re-uptake remmers”, waardoor de serotonine in het zenuwstelsel toeneemt. Weliswaar verbetert de stemming hierdoor na een aantal weken meestal, het gevoel vlakt hierdoor ook af. De hiermee behandelde mensen krijgen iets zombie-achtigs. Daarnaast zijn bijwerkingen, met name gewichtstoename, helaas zeer frequent.

De therapie in mijn praktijk berust op een geheel ander uitgangspunt. Niet de serotonine maar het TRF (thyreoid stimulating hormon releasing factor), een neuropeptide mede verantwoordelijk voor de regulatie van de schildklier, is de primaire chemische oorzaak van een depressie. Serotonine is slechts een signaal van een verhoogd stressniveau, iets wat altijd gekoppeld is aan een depressieve toestand. Met name bij endogene depressies, dus daar waar de reguliere geneeskunde geen oorzaak weet, is deze stof verstoord. Hieraan ligt veelal een trauma ten grondslag, waar we evenwel geen bewuste herinnering van hebben in ons normale dagbewustzijn, zeer frequent in de vorm van een geboortetrauma. In geval van een postnatale depressie is dit zelfs een 100% opgaande relatie. Een andere mogelijkheid van verstoring van het TRF is te zoeken in de verdere functies van dit neuropeptide. Het is namelijk gekoppeld aan het functioneren van het keelchakra en de daarbij horende 5e energetische laag. Deze laag staat voor ons spiritueel bewustzijn, iets wat niet bepaald veel ruimte krijgt in onze op materiële waarden gebaseerde maatschappij. Dit alleen al is reden genoeg om depressief te zijn.

De therapie is hier, net als bij angststoornissen, voornamelijk homeopathisch. Door middel van de hierdoor verkregen stimulans van de nachtelijke verwerking krijgen we niet alleen de gelegenheid om oude trauma’s op te ruimen, maar ook om ons blikveld op de dagelijkse beslommeringen (in eerste instantie onbewust) te verruimen. In ernstige gevallen adviseer ik daarnaast vaak om een vorm van regressie therapie te volgen om een bewustwordingsproces van de onderliggende trauma’s te bevorderen waardoor ze tevens voor emotionele verwerking toegankelijk worden.